Brief van de districtsgouverneur MEI 2022

Wednesday, June 1, 2022

BP

Maandbrief van de districtsgouverneur 


Mijn gouverneursjaar is 11 maanden ver, en 81 van de 82 clubs zijn fysiek bezocht. Tijd dus voor een  evaluatie. Wees gerust: ik ben niet van plan 7 puntjes te belichten. 

Bij het nalezen van mijn verslagjes aan Evanston (ja, een gouverneur moet na elk clubbezoek even zijn  bevindingen aan Rotary International overmaken), merkte ik dat ik toch een viertal keer het verslag  moest beginnen met de woorden: “This club is not a Rotary club”.  

En dan heb ik het niet over het al dan niet hebben van de vijf verplichte commissies uit het Club  Leadership Plan, of het al dan niet volgen van de Rotary clubstatuten. Neen, de oorzaak van deze  bevinding ligt veel dieper en ligt op verschillende vlakken. Wat hierna volgt is dus een beetje een  opsomming van ‘valkuilen’ waarvoor de wel-goeddraaiende clubs zouden moeten opletten. 

Enerzijds leeft er in dat viertal geen enkele Rotary- of servicegedachte (meer). Met andere woorden:  men komt samen en vergadert om totaal andere redenen dan om andere mensen te helpen. Het zijn  vrienden die het leuk vinden om samen te komen (lees ‘eten en drinken’), en als het echt moet, gaat  men zijn chequeboek eens opentrekken om wat geld aan een goed doel te geven. Dat is wat onze  District Rotary Foundation Chair Jos Vandersloten noemt: een “charity”-club. Op zich is daar niets mis mee, maar het is helemaal niet hetzelfde als een “service”-club, die Rotary is. Om lekker te eten, wat  na te kaarten aan de bar, en af en toe wat geld te geven, moet je niet bij Rotary zijn. Ik hoop dat deze  clubs beseffen dat ze een nefaste impact hebben op het imago dat Rotary anno 2022 in de  maatschappij wil uitdragen: het imago van “People of Action”, van mensen die anderen helpen. 

Verwijzend naar het Rotary Vision Statement zou ik het zo kunnen stellen: deze clubs lezen deze  visietekst slechts tot het woord ‘unite’ en vergeten wat erna komt: Together, we see a world where  people unite and take action to create lasting change…. Op de websites van deze clubs zie je dan ook  vaak alleen foto’s van bridgetoernooien, uitstapjes met de boot, een museumbezoek, een bal in  avondkledij…: allemaal tekenen van hoe goed men zichzelf verzorgt, allemaal uitingen van wat Rotary  anno 2022 NIET wil zijn. Daar waar men foto’s en artikels zou moeten publiceren van de goede daden  die men stelt, van de acties die men onderneemt om mensen te helpen. 

Een tweede punt waarmee dit soort clubs te maken hebben, is dat men niet de juiste leden heeft  aangetrokken. Men heeft leden bijgebracht uit zijn of haar vriendenkring, omdat ze  vrienden/vriendinnen zijn, maar niet omdat ze de bovenvermelde servicegedachte uitstralen. En hoe  vaak is het aangebrachte lid niet een kopie van het aanbrengende lid. Of zoals een spreker op het  Rotary Institute in Praag in de herfst van vorig jaar zei in antwoord op de leuze voor het aanbrengen  van nieuwe leden ‘Each one bring one’: ‘Yes, but the new one may not be a mere copy of yourself.’  Rotary heeft nood aan diversiteit, aan mensen met creatieve en nieuwe ideeën. We hebben al te veel  100% gelijkgezinden in onze clubs. Dit doodt uiteindelijk de club. 

Rotary Vision Statement:Together we see a world where people unite and take action, to create lasting change across the globe, in our  communities and in ourselves.” (24 woorden, zoals er 24 tanden aan ons Rotary-wieltje zijn).

Clubs met de meeste diversiteit hebben meer kans om beter te presteren dan "old-school boys clubs"

Een ander punt dat mij is opgevallen, is hoe ver sommige clubs staan van Rotary International. Men  heeft ooit een clubje van vrienden opgericht onder de Rotary-vlag, maar men kent elkaar slechts  lokaal, vindt het leuk met elkaar, eet en drinkt lekker samen, en als het goed is, gaat men soms eens  luisteren naar een districtsvergadering, maar vaak dus niet, en heeft men er op clubniveau helemaal  geen benul van dat zijn/haar Rotary-club lid is van een wereldwijde beweging van 1,2 miljoen mensen. 

En zo zijn we aanbeland bij het probleem van de nieuwe leden. U wil niet geloven wat ik allemaal voor  onzin heb gelezen in de statuten of het interne reglement van sommige clubs. Een bloemlezing,  beperkt tot ‘leden en classificaties’: 

  • “Er mag niet meer dan één actief lid zijn in iedere classificatie van onderneming of beroep,  behalve voor de classificaties Godsdienst, Nieuwsmedia en Diplomatieke Dienst en…” 
  • “leder actief clublid mag één supplementair persoon voorstellen en de club mag die persoon  verkiezen als actief lid, indien hij actief bezig is in dezelfde classificatie van onderneming of  beroep als de voorsteller en als zijn classificatie dezelfde is als die van zijn voorsteller.” 
  • “Wanneer een actief lid het gevaar loopt zijn classificatie te verliezen zonder daarvoor zelf enige  verantwoordelijkheid te dragen, mag het clubbestuur hem als op rust gesteld lid verkiezen. Een op rust gesteld lid vertegenwoordigt geen zaken- of beroepsclassificatie, en kan aldus geen  toegevoegd actief lid voorstellen volgens de beschikkingen van dit artikel. Een op rust gesteld  lid kan geen bestuursmandaten in de club opnemen.” 
  • “Leden die de volle leeftijd van 75 jaar én minstens volle vijftien jaar lid zijn van de  club, kunnen, op hun uitdrukkelijke en schriftelijke aan het bestuur te richten vraag, worden  vrijgesteld van aanwezigheidsverplichting.” 

Of als laatste voorbeeld de club die in zijn statuten schrijft dat een classificatie, als ze door een nieuw  lid wordt ingevuld, “voor 15 jaar gesloten wordt”. D.w.z. gedurende 15 jaar kan er geen tweede lid  met dezelfde classificatie opgenomen worden. 

En dan klaagt men dat men geen nieuwe leden vindt. Maar men maakt het zichzelf ook zo moeilijk.  En: sommige van bovenstaande citaten komen van clubstatuten die in 2020 zijn opgemaakt! 

Deze clubs hanteren hun eigen regels, en zijn zelfs niet op de hoogte van de elementairste Rotary regels. Ze staan mijlenver van wat Rotary District 2140 wil zijn: een district dat aansluit bij de  internationale beweging, met de nadruk op ‘bewegen’, op ‘actie’, People of Action, die Rotary  International is.

Ik herinner me één club die mij bij het begin van de voorafgaande vergadering met  het clubbestuur zelf zei: ‘wij zijn geen Rotary-club meer; wij komen alleen nog als vrienden samen’.  Wel: trek dan de conclusie en stap uit Rotary.  

Ik durf bovenstaande schrijven omdat ik gemerkt heb dat 78 van de 82 clubs van ons district wél begrepen hebben wat er van een Rotary-club verwacht wordt. Daarom ben ik ook niet pessimistisch.  Ik hoop alleen dat alle clubs zich naar aanleiding van bovenstaande toch regelmatig intern blijven  bezinnen of ze nog wel genoeg aansluiten bij de internationale beweging waarvan wij het speldje  dragen, nu én in de toekomst. En vooral: hoe ze de band tussen de leden en de club enerzijds, en het  district en Rotary International anderzijds, kunnen aanhalen en versterken. Surf naar rotary.org, stel  een clubtrainer aan, stuur uw nieuwe leden naar een trainingsmoment voor nieuwe leden, neem een  districts functie op, ga naar een internationale bijeenkomst, ga compenseren in clubs in andere landen,  … : er is zoveel mogelijk. En op die manier zullen we het imago van de ROMEO’s (Retired Old Men Eating Out) stilletjesaan van ons afgooien, en zal de maatschappij zien wat voor een diamant onze  organisatie is.

  • vol van ‘Diversity, Equity and Inclusion’,
  • vol van Empowering Girls,
  • vol van de 101  Fellowships die Rotary telt,
  • vol van de RAG’s (Rotary Action Groups),
  • vol van superactieve clubs zoals  ons District 2140 er ook vele kent,
  • vol van enthousiaste leden, Rotariërs en Rotaractors. 

En…. toch een zevende punt: kom naar de Districtsconferentie op zaterdag 25 juni in Sint-Truiden: ze zal je nieuwe inzichten en nieuwe energie geven die je in je club kan overbrengen. Om de valkuilen  van hierboven te vermijden. 

Tot volgende maand (met een verslag van de International Convention in Houston, Texas, USA).

Bart